28-8-2016

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΑΓΑΠΗΤΕ κ. ΜΑΡΣΕΛΛΟ ΘΕΛΩ ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΗ ΛΥΠΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΩΝΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ, ΕΛΠΙΖΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΕΣ.

ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΩ ΜΕ ΤΟΣΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΣΥΝΕΔΡΟΥΣ ΣΑΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΙΩΝ - ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΙΔΡΥΘΕΙ ΤΟ 1932 ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΙΟΥΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ - ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ.

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΤΑΔΕΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ, ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΤΟΠΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΔΕΙΧΘΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ, ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΑΣ.

ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΜΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΟΣΑ ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΚΡΙΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΟΜΙΛΙΑ

Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΙΩΝ ΣΑΝ ΦΟΡΕΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΕΣΜΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΙΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Τα Αντικύθηρα ήταν ανέκαθεν ένας τόπος δύσκολος για τους κατοίκους τους, περίεργος για τους ξένους και απόμακρος για τους πολλούς, κυρίως λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους τους, του απόκρημνου των ακτών τους, αλλά και της απόστασης που τα χωρίζει από την ηπειρωτική Ελλάδα, ταυτόχρονα όμως ένας αγαπημένος αξέχαστος τόπος για όσους γεννήθηκαν εκεί ή κατάγονται από εκεί ή ακόμα και για όσους τα επισκέφθηκαν, κυρίως λόγω των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων των κατοίκων τους. Μέσα από τη σκληρότητα της καθημερινής ζωής και της μάχης που έδιναν και δίνουν για την επιβίωση και με τα λιγοστά μέσα που είχαν, αναπτύχθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό η αλληλεγγύη, ο ανθρωπισμός, η αμοιβαία υποστήριξη, η προσφορά στο σύνολο και η προσφορά στον συμπατριώτη όπου και αν βρίσκεται, αλλά και στον συνάνθρωπο όποιος και αν είναι.

Τα χαρακτηριστικά αυτά τα μετέφεραν στην ψυχή τους οι Αντικυθήριοι που για διάφορους λόγους αναγκάστηκαν ή επέλεξαν να φύγουν από τα Αντικύθηρα για να δημιουργήσουν τη ζωή τους σε κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας ή του εξωτερικού, δημιουργώντας τις δικές τους κοινότητες στα μέρη που εγκαταστάθηκαν, κινούμενοι κυρίως από την ανάγκη της αλληλοϋποστήριξης αλλά και της διατήρησης των οικογενειακών και τοπικών δεσμών, της πολιτιστικής ιστορίας και των παραδόσεων του νησιού μας.

Όπως ήταν φυσικό, η περιοχή που δέχτηκε το μεγαλύτερο μέρος των Αντικυθήριων που έφυγαν από το νησί στις αρχές του 20^ου αιώνα ήταν η Αττική και κυρίως η ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Εκεί εγκαταστάθηκαν πολλοί συμπατριώτες, προσπαθώντας να επιβιώσουν και να στεριώσουν στην αρχή ο καθένας μόνος του, δημιουργώντας ο καθένας μόνος του, αλλά πάντα κοντά ο ένας στον άλλον, χωρίς όμως μια κεντρική θα μπορούσε να πεί κάποιος οργάνωση, που θα διευκόλυνε την επαφή μεταξύ τους, θα ενίσχυε την βοήθεια του ενός στον άλλον, θα επιβεβαίωνε την υποστήριξη του ενός στον άλλον, ακόμα και χωρίς ένα σταθερό σημείο συναντήσεων που θα ενίσχυε το συναίσθημα ότι παρά το ότι είναι μακριά από τον τόπο τους δεν είναι μόνοι τους.

Αυτά τα ελλείμματα ήρθε να καλύψει η εμπνευσμένη ιδέα κάποιων από τους πρώτους Αντικυθήριους που είχαν εγκατασταθεί στον Πειραιά, των Διονύσιου Νικολακάκη, Σπυρίδωνα Κυνηγαλάκη και Γεωργίου Χαρχαλάκη, όταν το 1932 αποφάσισαν να προχωρήσουν σε μια κίνηση που πιστεύω ότι αποδείχθηκε καθοριστική για τους Αντικυθήριους. Μέσα στο δύσκολο από πολλές πλευρές περιβάλλον εκείνης της εποχής που χαρακτηρίστηκε από την γνωστή σε όλους ιστορικά πτώχευση της Ελλάδας τον Μάΐο του 1932 προχώρησαν στην ίδρυση της Ενωσης των Απανταχού Αντικυθηρίων δίνοντας στο Σωματείο το όνομα του προστάτη του νησιού Ο ΑΓΙΟΣ ΜΥΡΩΝ, κάνοντας το πρώτο βήμα για τη συγκρότηση μιάς συμπαγούς κοινότητας έξω από τα όρια του νησιού και προσδοκώντας στη δημιουργία μιάς νέας κοινότητας έξω από τα τοπικά όρια του νησιού, αλλά με τις παραδόσεις του νησιού, με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες των ανθρώπων του νησιού.

Είναι χαρακτηριστική η διατύπωση του άρθρου του πρώτου καταστατικού της Ένωσης ως προς τον σκοπό της: «Σκοπός της Ενώσεως είναι η αδελφική συνένωσις των απανταχού ευρισκομένων και εκ της νησίδος Αντικυθήρων καταγομένων και η παντοία υποστήριξις των εχόντων ανάγκην προστασίας μελών αυτής και η αρωγή προς τα Αντικύθηρα δι’ οιωνδήποτε υπηρεσιών, ιδία δε δια της εκτελέσεως κοινωφελών έργων». Ο σκοπός της Ένωσης ήταν και είναι η συνένωση των Αντικυθήριων που ευρίσκονταν εκτός του νησιού, η επικοινωνία μεταξύ τους, η ενημέρωση για τα θέματα και τα προβλήματα τόσο των κατοίκων των Αντικυθήρων όσο και των εκτός νησιού, αλλά και η συνδρομή όσων είχαν την ανάγκη του συμπατριώτη.

Μπορεί το καταστατικό αυτό να εγκρίθηκε από μια Συνέλευση στην οποία παρευρίσκονταν 25 άτομα και η οποία έγινε στο οινομαγειρείο (ταβέρνα) του Ευστράτιου Πατακάκη στον Πειραιά, στις 4 Δεκεμβρίου του 1932, όμως αποτέλεσε το «Σύνταγμα» αυτού που υπάρχει σήμερα και που έχω την τιμή και την χαρά να εκπροσωπώ και να παρουσιάζω στο εκλεκτό ακροατήριό σας.

Η διαδρομή βέβαια από το 1932 μέχρι σήμερα είναι μεγάλη. 85 χρόνια μέσα στα οποία και η αλλαγή αιώνα. Στα χρόνια αυτά, πέρασαν από την Ένωση πολύ σημαντικά πρόσωπα, είτε με την ιδιότητα του Προέδρου του Δ.Σ. είτε με την ιδιότητα του μέλους του Δ.Σ. είτε με την ιδιότητα του απλού μέλους της Ένωσης.

Αυτό που όλοι άφησαν σαν παρακαταθήκη στους επόμενους είναι η αγάπη για τα Αντικύθηρα, η διατήρηση της κοινής καταγωγής και της κοινής ιστορίας και των εθίμων, η ανάγκη να παραμείνουν σε επικοινωνία και επαφή οι Αντικυθήριοι όπου και αν βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, η φροντίδα και η έγνοια για τους συμπατριώτες που έχουν μείνει στο νησί, η προσπάθεια να διατηρηθούν η ιστορία, οι δεσμοί και οι θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις που χαρακτηρίζουν άτομα με κοινή καταγωγή και που αποτελούν μια κοινότητα.

Αυτά πιστεύω ότι είναι όσα καλούμαστε σήμερα να διαχειριστούμε και να αναπτύξουμε όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά, μέσα από οποιαδήποτε σχέση με αυτά, είτε σαν εκπρόσωποι της εκκλησίας και των θεσμών, είτε σαν εκλεγμένοι εκπρόσωποι των τοπικών κοινοτήτων, είτε σαν εκπρόσωποι σωματείων είτε ακόμα και σαν απλοί Κυθήριοι και Αντικυθήριοι, είτε σαν απλοί Έλληνες. Η παγκοσμοιοποίηση της εποχής μας, η διεύρυνση των τοπικών κοινοτήτων μέσα από νομοθετικές παρεμβάσεις, η κατάργηση των συνόρων μέσα από την ηλεκτρονική επικοινωνία, η εκμηδένιση των αποστάσεων, αλλά ταυτόχρονα η κακή χρήση των μέσων που διαθέτει η τεχνολογία, η αποξένωση των ανθρώπων, η δύσκολη καθημερινότητα που μας οδηγεί στο να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και ταυτόχρονα η ηθελημένη ή μη έλλειψη παροχής ουσιαστικών γνώσεων στις νέες γενιές, η επιδίωξη του εύκολου, η αδιαφορία για τον διπλανό μας, καθιστά πολύ σημαντικό τον ρόλο των επί μέρους κοινοτήτων, σωματείων και των κάθε μορφής ενώσεων, όπως η Ενωση των Απανταχού Αντικυθηρίων.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η λέξεις ανθρωπιά, αλληλεγγύη, προσφορά, ανιδιοτέλεια αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για τους ανθρώπους της Ενωσης και ιδίως για τα μέλη του Δ.Σ. Χωρίς να παραβλέπουμε τα αντικειμενικά δύσκολα δεδομένα της εποχής, η προσπάθεια να διατηρήσουμε αυτά που μας άφησαν οι πρόγονοί μας, αυτά για τα οποία είμαστε υπερήφανοι, αυτά για τα οποία μιλούν οι ξένοι ενώ πολλοί από εμάς τα προσπερνάμε, πιστεύω ότι πρέπει να είναι οι βασικές αρχές επάνω στις οποίες θα δραστηριοποιηθούμε ο καθένας μέσα από τη θέση που έχει. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους πιστεύω ότι είναι πως η εξέλιξη της τεχνολογίας θα πρέπει να διευκολύνει τη ζωή μας, αλλά χωρίς να σημαίνει ότι οι ανθρώπινες σχέσεις έφτασαν στο τέλος τους. Η προσαρμογή όλων μας στα νέα δεδομένα είναι αναγκαία. Αλλά ταυτόχρονα είναι απαραίτητο μέσα από αυτή την εξέλιξη να περάσουμε στις νέες κυρίως γενιές όσα έχουμε ζήσει και έχουμε μάθει, πράγματα που δεν βγαίνουν με ένα χτύπημα στον υπολογιστή.

Στη μέχρι σήμερα διαδρομή της, η Ένωση των Απανταχού Αντικυθηρίων έχει καταφέρει με σκληρές προσπάθειες των μελών των εκάστοτε Διοικητικών Συμβουλίων να διατηρήσει ένα συμπαγές σώμα 120-150 μελών, έχει καταφέρει να διατηρήσει και να αναπτύξει το αίσθημα της κοινής καταγωγής και ιστορίας και να διατηρήσει την συνοχή μιάς κοινότητας έξω από τα τοπικά όρια του νησιού.  Τιμούμε τον προστάτη Άγιο του νησιού με εκδηλώσεις τόσο στο νησί όπου κάθε χρόνο βρίσκονται μέλη μας, αλλά και στον Πειραιά στην Παναγία τη Μυρτιδιώτισσα. Διοργανώνουμε εκδηλώσεις με τη συμμετοχή των μελών μας τόσο για να διατηρήσουμε τη συνοχή μας όσο και για να φέρουμε κοντά μας νέα μέλη με καταγωγή από τα Αντικύθηρα, επεκτείνουμε τη χρήση της νέας τεχνολογίας για την επικοινωνία με τα μέλη μας και τους Αντικυθήριους, αλλά και για την δημοσιοποίηση των θεμάτων που απασχολούν την Ένωση και τα Αντικύθηρα.

Κυρίως όμως μέσα από τις προσωπικές επαφές και τη δραστηριοποίηση κάθε μέλους του Δ.Σ. έχουμε κατεφέρει να διστηρήσουμε την επαφή των Αντικυθηρίων μεταξύ τους και με το νησί και να βοηθάμε το νησί όπως μπορούμε σαν κοινότητα.

Μέσα από το πέρασμα των χρόνων και τις αλλαγές που σημειώθηκαν στην κοινωνία, μπορεί ο πυρήνας των Αντικυθήριων που βρίσκεται στην Αττική να παρέμεινε σταθερός και να εξακολουθεί να λειτουργεί σαν μια κοινότητα, όμως είναι προφανές ότι γενιά με τη γενιά οι δεσμοί των Αντικυθήριων τόσο μεταξύ τους όσο και με άλλους φορείς έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν. Αυτό είναι που πρέπει να ξεπεράσουμε τώρα. Μέσα από τη σύγχρονη τεχνολογία, μέσα από τη συνεργασία με τους φορείς, άλλα σωματεία και ενώσεις, να διατηρήσουμε τη συνοχή των υπαρχόντων μελών, να φέρουμε κοντά μας νέα μέλη, να αναπτύξουμε την επικοινωνία και την επαφή με άλλους τοπικούς συλλόγους των Κυθήρων και των άλλων περιοχών της Ελλάδας, να αναπτύξουμε τις σχέσεις με συμπατριώτες μας που ζούν σε διάφορα μέρη του κόσμου, να φέρουμε κοντά μας αυτούς που μένουν στα Αντικύθηρα, αλλά και να αξιοποιήσουμε ο καθένας όσο μπορεί τη θέση του για να προσφέρουμε στα Αντικύθηρα, ακόμα και με τη διοργάνωση αντίστοιχων πολιτιστικών εκδηλώσεων στα Αντικύθηρα, κάτι που θα ήθελα να θέσω υπόψη του κ. Μαρσέλλου.  

Απόφασή μας είναι να κινηθούμε προς την κατεύθυνση αυτή με τις όποιες δυνάμεις διαθέτουμε έτσι ώστε να φέρουμε κοντά στην Ένωση όσο το δυνατόν περισσότερους Αντικυθήριους, να αποτελέσει η Ένωση το επίκεντρο της προσπάθειας για την πραγματική ένωση των Αντικυθήριων, να συγκεντρώσουμε και να αναδείξουμε την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά των Αντικυθήρων, την ιστορία των Αντικυθήρων και την αξία που έχει η προσπάθεια να διατηρηθεί η σύμπνοια και η ομόνοια των συμπατριωτών μας, αλλά και με τη βοήθεια και την ενίσχυση όλων σας να περάσουμε σαν εκπρόσωποι των Αντικυθήριων που βρίσκονται σε όλον τον κόσμο το μήνυμα ότι η ιστορία κάθε τόπου στην Ελλάδα είναι πολύ σημαντική, όμως η ύπαρξη κάθε τόπου στην Ελλάδα είναι ακόμα πιο σημαντική γιατί το να φτάσουμε να συζητάμε κάποια στιγμή τον 21^ο αιώνα για έναν τόπο που είχε ιστορία αλλά πλέον δεν υπάρχει, θα είναι για κάθε οργανωμένη κοινωνία ένα πολύ μεγάλο βάρος.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας, ευχαριστώ τον κ. Μαρσέλλο για την ευκαιρία που μου έδωσε για τη σύντομη αυτή παρουσίαση και εύχομαι σύντομα να βρεθούμε και πάλι σε παρόμοιες επιτυχημένες εκδηλώσεις.